Dialoog, contact en communicatie
interview met Wim Mijs, directeur Nederlandse Vereniging van Banken.
‘Doe eens normaal, man.’ ‘Doe zelf normaal.’ We kennen ondertussen allemaal deze parlementaire schermutseling. Hij deed zich voor in september 2011 in de Tweede Kamer, maar had ook kunnen plaatsvinden tussen de samenleving en de NVB, naar aanleiding van de continue stroom van kritiek op de banken. De NVB – als belangenbehartiger – nam het voor de banken op.
Als ik een cloudtag had moeten tekenen van het interview met de heer Mijs aan de zuidas van Amsterdam, dan zouden drie woorden eruit springen: dialoog, contact en communicatie. De maatschappij spreekt over banken en de NVB wil dat er met de banken wordt gesproken.
De NVB is de belangenbehartiger voor banken en streeft naar een dienstbaar, stabiel en competitief bankwezen. Daarnaast doet zij aan kennisoverdracht en stelt zij de Algemene Bank CAO vast.
De toon was al gezet in de nieuwjaarstoespraak 2013 van Boele Staal en Mijs herhaalde het nog eens: ‘De bankensector moet werkelijk contact maken met de samenleving.’ De banken zijn de afgelopen jaren enorm vooruitgegaan, wat werd bevestigd in het rapport van de Monitoring Commissie Code Banken. De conclusie was dat de banken voor 98% op orde zijn als het gaat om het centraal stellen van de klant, het verbeteren van het Risk Management en de controle op producten van de banken. Maar het rapport wijst ook uit dat dit niet bekend is bij het publiek.
Dit is het moment waarop de interne oriëntatie kan wijzigen naar het verbeteren van de externe zichtbaarheid. ‘We zijn geschoren en nu moeten we opstaan uit de kappersstoel.’ Hiertoe gaat het NVB-bestuur om de tafel met verschillende stakeholders, zoals de consumentenbond, MKB Nederland, AFM, ministerie van Financiën, de consumentenbond, toezichthouders en maatschappelijke organisaties. De NVB wil een continue dialoog met de samenleving met als kernvragen: Hoe gaan we met elkaar verder en wat verwacht de samenleving? De NVB geeft hierbij als voorzet een aantal algemene schetsen over de toekomst, waar de samenleving op kan reageren.
In het proces naar een grotere zichtbaarheid weet de NVB zich ondersteund door een aantal ontwikkelingen: de aanstelling van Chris Buijink als opvolger van Boele Staal geeft een nieuwe start. Verschillende CEO’s van banken komen terug in het bestuur van de NVB. Tijdens de crisis hebben banken vaak op het land van herkomst moeten steunen. CEO’s zijn hierdoor meer betrokken bij nationale aangelegenheden.
Ondanks het optimisme uit het rapport van de MCCB, kreeg de bankensector toch een nabrander in de vorm van de nationalisatie van de SNS waarvan de kiem in 2006 is ontstaan. De reacties uit de samenleving zetten de banken weer op een flinke achterstand. En ze laten zien dat de zenuw nog steeds openligt in de maatschappij.
Volgens de NVB leek deze nationalisatie onvermijdelijk. De mogelijkheid van een private oplossing leek overigens binnen de huidige mededingingswetgeving bij voorbaat beperkt.
Wat zijn de behoeften van banken op dit moment?
´Banken hebben het nodig dat de maatschappij accepteert dat zij een belangrijke rol spelen in de economie, dat bankieren een echt vak is en onverbrekelijk verbonden aan de reële economie. Veel mensen begrijpen de rol van een bank niet, bijvoorbeeld hoe een balans van een bank eruit ziet en met doel hij heeft.
De samenleving zou verder kunnen kijken dan de emotie. Het zou goed zijn als ze beseft dat er een verschil bestaat tussen nuts- en zakenbanken. Mensen zien financiële producten als low-interest producten. Er is meer financiële educatie nodig en mensen moeten meer aandacht en tijd besteden aan de noodzaak van planning in de financiële huishoudens en de gevolgen van hun financiële beslissingen. Er ligt ook een belangrijke taak voor politici in de uitleg van hoe onze economie in elkaar zit en welke rol banken daarin spelen. Dan zouden ze waarschijnlijk minder vaak ongefundeerd iets roepen of meewaaien met elke wind.´
Ook voor journalisten is het belangrijk dat ze zich inleven in de economische materie en met gefundeerde kritiek komen. Ze zouden hun informerende functie meer moeten oppakken.
Voorlopig is zijn conclusie: ‘We hebben onze License to operate nog niet terug.’ Maar hij is wel optimistisch. ‘Ik hoop op een normalisering van de sector binnen vijf jaar, dan zal naar verwachting de Nederlandse sector onder toezicht van een solide Bankenunie op internationaal niveau weer meespelen. Belangrijk is dat banken zich constant bewust moeten zijn van hun rol in de maatschappij en de opinie van het publiek en dat zij blijvend de dialoog aangaan. Dit betekent luisteren, doorvragen, voorstellen doen, afstemmen, overeenstemmen.’
Ik ging weg met de gedachte dat de NVB wel een heel moeilijke taak heeft als advocaat van de beschimpte bankduivel. Ik ben benieuwd hoe de PR uit gaat werken komende jaren.
